- естеу
- есте етістігінің қимыл атауы.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
естеу
Смотреть что такое "естеу" в других словарях:
бүге — зат. Асықтың шігеге қарсы дөңестеу жағы, бүк … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қылыш — зат. Жүзін жұқарта жонып, ортасын дөңестеу етіп келтіріп, өрмек арқауын тығыздай түсуге қолданылатын, ұзындығы 12 15 см, жетесі қалыңдау, жалпақша ағаш құрал. зат. Шауып түсуге ыңғайлап, болаттан істелген өткір жүзді, ұзындау келген, тұтқалы имек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
дүмбілез — (Маң.: Маңғ., Шевч.) биіктеу, дөңестеу (жер бедері туралы). Тона көрінген д ү м б і л е з жер – құмырсқаның илеуі болар (Маң., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жазық өркеш — Қ орда., Қарм.) азғындаған нарлардың сәл ғана дөңестеу болып, қолымен жымдасып кететін өркештерінің түрі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жартақ — (Гур., Маңғ.) дөңестеу жер … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақтөстен — ет. Қар түсіп, дөңестеу жерлердің ағарып көрінуі. Мамырдың жылы желі есіп жөнелді. Қарлы дала аз күн ішінде а қ т ө с т е н і п, бой жаза бастады (Ж. Кәрменов, Ғашық., 17) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бәлекей — I зат. экспр. Кішкентай, бірақ бәле (шатақ) бала. Кішкентай б ә л е к е й д і ң жаңағы долылығы есінен кетпеді (Ә. Нұрпейісов, Қан мен тер, 197). II зат. Кіші әйелі. Кереуеттің аяқ жағында жайма шуақ қымыз сапырып отырған б ә л е к е й і н і ң… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дөңбілдеу — сын. сөйл. Дөңестеу. Сосын бұл әлгінде мая жонның д ө ң б і л д е у тұсынан шөпті мол асатқан бес ақалы айырын күшке сала, екі үш толғап толғап жіберді (К. Ахметбеков, Ақдала, 2, 207) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жосатты — сын. жерг. Сыртқа қарай шығыңқы, дөңестеу. Гимнастеркасын түзеп, кейін сырғытып, белбеуін тартып қойды. Ж о с а т т ы кең кеудесін керіп, дем алды (С. Шаймерденов, Таңд. шығ., 1, 40) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мүйізтіс — зат. ихтиол. Жотасы дөңестеу (жота қанаты жоқ), құйрығы аша емес, сүйір, бірақ жалпақ, ұзындау балық түрі. (ҚСЭ, 2, 144 145). Алабұға, тұқы, жайын, оңғақ, лақа, қаяз, м ү й і з т і с, аққайран, қарабалық, майшабақ атаулы шыбын жаны шырқырап… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
